پتاسیم یک ماده معدنی الکترولیتی است که در بدن وجود دارد و تقریباً 98 درصد آن در داخل سلول ها قرار دارد. تغییرات کوچکی که می تواند در سطح پتاسیم خارج از سلول ها رخ دهد، می تواند اثرات جدی بر عضلات، قلب و اعصاب داشته باشد.

پتاسیم برای حفظ بسیاری از عملکردهای بدن مهم است. ماهیچه ها برای انقباض به آن نیاز دارند و ماهیچه های قلب برای ضربان مناسب و تنظیم فشار خون به پتاسیم نیاز دارند.

عضو اصلی مسئول کنترل تعادل پتاسیم و خارج کردن آن از طریق ادرار کلیه است و هنگامی که فردی دچار کمبود پتاسیم باشد، چون فرآیندهای سلولی مختل می شود، احساس ضعف و ضعف خواهید کرد.

کمبود پتاسیم، یعنی زمانی که سطح این ماده معدنی کم باشد، هیپوکالمی نامیده می شود و افرادی که از اختلالات خوردن مانند پرخوری عصبی، بی اشتهایی عصبی، الکلی ها، بیماران مبتلا به ایدز یا جراحی چاقی رنج می برند، احتمال ابتلا به هیپوکالمی نسبت به سایرین بیشتر است.

سطح طبیعی پتاسیم در یک فرد 3.6-5.0 mEq/L است. اندازه گیری mEq/L نشان دهنده میلی اکی والان در هر لیتر خون است و یک واحد اندازه گیری است که برای ارزیابی سطح این ماده معدنی استفاده می شود. سطح پایین پتاسیم زیر 3.6mEq/L در نظر گرفته می شود.

چرا پتاسیم اینقدر مهم است؟

پتاسیمیک ماده معدنی و الکترولیت حیاتی است. الکترولیت ها به انتقال سیگنال های الکتریکی لازم به سلول ها کمک می کنند و در نتیجه به تنظیم عملکرد ماهیچه ها و اعصاب، فشار خون و هیدراتاسیون کمک می کنند. آنها به بازسازی بافت های آسیب دیده کمک می کنند و پتاسیم همچنین در توانایی قلب برای ضربان و پمپاژ خون در سراسر بدن نقش دارد و همچنین به تنظیم فشار خون و مسئول عملکرد صحیح اعصاب و عضلات شما کمک می کند.

طبق منابع دانشگاه ایالتی اورگان، "کمبود نسبی پتاسیم در رژیم غذایی مدرن ممکن است در آسیب شناسی برخی از بیماری های بالینی" مانند پوکی استخوان، سکته مغزی و سنگ کلیه نقش داشته باشد.

علائم کمبود پتاسیم معمولاً از طریق آزمایش خون که به دلیل دیگری مانند بیماری انجام می شود، کشف می شود. اگر از سلامت خوبی برخوردار هستید، معمولاً علائم هیپوکالمی را تجربه نمی کنید و به ندرت پیش می آید که سطوح پایین پتاسیم باعث ایجاد علائم فردی در افراد شود.

علائم کمبود پتاسیم

بر اساس به منابعی از کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده و MedlinePlus ، کاهش اندک پتاسیم معمولاً علائمی ایجاد نمی کند یا می تواند ظریف باشد، مانند:

• احساس بال زدن قلب ازریتم؛
• ضعف یا اسپاسم عضلانی؛
• خستگی؛
• گزگز یا بی حسی؛
• آسیب عضلانی.

A کاهش زیاد سطح پتاسیم می تواند منجر به ریتم غیر طبیعی قلب، به ویژه در افرادی که قبلاً از بیماری قلبی رنج می برند، شود و حتی می تواند باعث توقف قلب شود.

علل کمبود پتاسیم

هیپوکالمی یا کمبود پتاسیم در 21 درصد بیماران بستری در بیمارستان و در حدود 2 تا 3 درصد از بیماران سرپایی رخ می دهد.

استفاده از دیورتیک ها و آسیب های گوارشی مانند سوء مصرف ملین های مزمن از علل شایع هیپوکالمی است. بیماری ها و سایر داروها نیز می توانند سطح پتاسیم را کاهش دهند، مانند:

1. از دست دادن روده و معده

• تنقیه یا استفاده بیش از حد از ملین ها؛
• بعد از عمل ایلئوستومی؛
• اسهال؛
• استفراغ.

2. کاهش مصرف غذا یا سوء تغذیه

• بی اشتهایی؛
• بولیمیا؛
• جراحی چاقی؛
• الکلیسم.

3. ضایعات کلیوی

برخی اختلالات کلیوی مانند اسیدوز توبولار کلیه، نارسایی مزمن کلیه و نارسایی حاد.

4. سرطان خون

5. کمبود منیزیم

6. بیماری کوشینگ و همچنین سایر بیماری های آدرنال.

7. اثرات داروها

• داروهابرای آسم یا آمفیزم (داروهای آگونیست بتا آدرنرژیک مانند استروئیدها، برونکودیلاتورها یا تئوفیلین) استفاده می شود؛
• آمینوگلیکوزیدها (نوع آنتی بیوتیک).

8. جابجایی پتاسیم

حرکت داخل و خارج سلولی می تواند غلظت پتاسیم اندازه گیری شده در خون را کاهش دهد و این می تواند به دلیل مصرف انسولین و برخی حالت های متابولیکی مانند آلکالوز رخ دهد.

نکاتی در مورد چگونگی دریافت پتاسیم بیشتر

طبق انتشار در مجله انتشارات سلامت هاروارد از دانشگاه پزشکی هاروارد، می توانید پتاسیم دریافت کنید از طریق میوه ها و سبزیجات مختلف که کربوهیدرات (قند) کمتری نسبت به موز (مشهور به منابع غنی این ماده معدنی) و آب پرتقال دارند. برخی از نمونه ها عبارتند از گوجه فرنگی، مارچوبه و سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج.

میوه هایی با محتوای پتاسیم بالاتر مانند موز، زردآلو و خربزه نیز سرشار از کربوهیدرات هستند، با این حال، میوه های دیگری نیز وجود دارند که پتاسیم را تامین می کنند و کربوهیدرات کمتری دارند، مانند توت فرنگی و شلیل.

محصولات لبنی نیز منبع خوبی از پتاسیم هستند. به عنوان مثال، ماست بدون شیرینی مقدار متوسطی از کربوهیدرات ها را ارائه می دهد و ماست یونانی به دلیل کم کربوهیدرات بودن اما پتاسیم کمتری نسبت به ماست یونانی محبوب شده است.

بعضی از جایگزین های نمک حاوی کلرید نمک هستند.پتاسیم به جای کلرید سدیم. یک وعده 1 تا 6 قاشق چایخوری به اندازه یک موز یا طالبی پتاسیم دارد و این می تواند به جایگزینی پتاسیم بدون کربوهیدرات کمک کند. فقط مراقب باشید که زیاده روی نکنید و سطح پتاسیم خود را خیلی بالا نبرید، زیرا این نیز می تواند خطرناک باشد.

افرادی که مشکلات کلیوی دارند یا داروهای خاصی مصرف می‌کنند باید از جایگزین‌های نمک پتاسیم اجتناب کنند، بنابراین قبل از شروع افزایش سطح پتاسیم با پزشک خود مشورت کنید.

برخی از غذاهای غنی از پتاسیم عبارتند از: 1>

• چغندر؛
• سیب زمینی؛
• لوبیا سیاه؛
• گوشت؛
• موز؛
• سالمون ;
• هویج؛
• اسفناج؛
• کلم بروکلی؛
• خربزه؛
• گوجه فرنگی تازه؛
• پرتقال.
• ماست؛
• شیر.

آزمایش هایی برای اندازه گیری سطح پتاسیم

آزمایشی برای اندازه گیری سطح پتاسیم ممکن است برای کمک به تشخیص یا نظارت بر بیماری کلیوی، که شایع ترین علت سطوح بالای پتاسیم است، توصیه می شود. افراد مبتلا به مشکلات مربوط به قلب، مانند فشار خون بالا (فشار خون) نیز ممکن است این آزمایش را انجام دهند.

هم کمبود پتاسیم و هم سطوح بالای آن شرایط جدی هستند که می توانند کشنده باشند و باید درمان شوند.

اگر دیابت دارید و پزشکتان فکر می کند ممکن است کتواسیدوز دیابتی داشته باشید، عارضه ای که به دلیل کمبود انسولین در بدن شما ایجاد می شود.ممکن است نیاز به آزمایش داشته باشید تا ببینید آیا کمبود پتاسیم وجود دارد یا خیر.

درمان کمبود پتاسیم

درمان هیپوکالمی معمولاً بر کنترل از دست دادن، جایگزینی و پیشگیری از ضایعات تمرکز دارد.

اولین قدم این است که علت ایجاد هیپوکالمی را مشخص کنید و مطمئن شوید که قبلا برطرف شده است، یعنی پزشک به داروهایی که فرد مصرف می کند نگاه می کند، از سابقه پزشکی فوری او ایده می گیرد و تعیین می کند که چه چیزی مانع از وقوع آن می شود. تولید پتاسیم.

سپس پزشک باید اقداماتی را برای جلوگیری از این فقدان انجام دهد و این کار را می توان به عنوان مثال با کنترل دیابت بیمار یا تغییر یک دیورتیک انجام داد.

گام دوم، پر کردن پتاسیم است. . در مورد هیپوکالمی خفیف، مکمل‌های خوراکی اغلب برای جایگزینی پتاسیم از دست رفته کافی هستند و مواردی که سطوح کمتر از 2.5 Eq/L دارند معمولاً با پتاسیم داخل وریدی درمان می‌شوند که می‌تواند از دو تا شش دوز دارو متفاوت باشد. دریافت پتاسیم وریدی می تواند بسیار دردناک باشد، بنابراین پزشک ممکن است یک بی حس کننده موضعی نیز تجویز کند.

پتاسیم سرم باید به طور منظم بررسی شود، علاوه بر منیزیم، که همچنین می تواند نامتعادل باشد.

در نهایت، شما باید اقداماتی را برای جلوگیری از وقوع ضررهای آینده انجام دهید، که می تواند به معنای آموزش غذا باشد.یا دارو برای اطمینان از عدم عود ضایعه

آیا تا به حال کمبود پتاسیم برای شما تشخیص داده شده است؟ درمان توسط پزشک چگونه بود؟ در زیر نظر دهید!