পটাছিয়াম হৈছে শৰীৰত উপস্থিত ইলেক্ট্ৰ’লাইট খনিজ, আৰু ইয়াৰ প্ৰায় ৯৮% কোষৰ ভিতৰত থাকে। কোষৰ বাহিৰত পটাছিয়ামৰ মাত্ৰাত হ’ব পৰা সৰু সৰু পৰিৱৰ্তনে পেশী, হৃদযন্ত্ৰ আৰু স্নায়ুৰ ওপৰত গুৰুতৰ প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে।

শৰীৰ বহু কাৰ্য্য বজাই ৰখাৰ বাবে পটাছিয়াম গুৰুত্বপূৰ্ণ। পেশীবোৰক সংকোচিত হ’বলৈ ইয়াৰ প্ৰয়োজন, আৰু হৃদযন্ত্ৰৰ পেশীবোৰক সঠিকভাৱে স্পন্দন কৰি ৰক্তচাপ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ পটাছিয়ামৰ প্ৰয়োজন।

পটাছিয়ামৰ ভাৰসাম্য নিয়ন্ত্ৰণ আৰু প্ৰস্ৰাৱৰ জৰিয়তে ইয়াক আঁতৰোৱাৰ বাবে দায়বদ্ধ মূল অংগটো হ'ল বৃক্ক, আৰু যেতিয়া কোনো ব্যক্তিৰ পটাছিয়ামৰ অভাৱ হয়, যিহেতু কোষীয় প্ৰক্ৰিয়াসমূহ বিকল হয়, তেওঁলোকে আপুনি দুৰ্বল আৰু দুৰ্বল অনুভৱ কৰিব।<১><০>পটাছিয়ামৰ অভাৱ অৰ্থাৎ যেতিয়া এই খনিজ পদাৰ্থৰ মাত্ৰা কম হয় তেতিয়া হাইপোকেলেমিয়া বোলা হয় আৰু যিসকল লোকে খাদ্যাভ্যাসৰ বিকাৰ যেনে বুলিমিয়া, এনোৰেক্সিয়া নাৰ্ভ’ছা, মদ্যপায়ী, এইডছ ৰোগী বা বেৰিয়াট্ৰিক অস্ত্ৰোপচাৰ কৰা লোকৰ ৰোগত আক্ৰান্ত হয় হাইপ'কেলেমিয়াত আক্ৰান্ত হোৱাৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ আনতকৈ বেছি।

এজন ব্যক্তিৰ পটাছিয়ামৰ স্বাভাৱিক মাত্ৰা ৩.৬-৫.০ mEq/L। mEq/L জোখটোৱে প্ৰতি লিটাৰ তেজৰ মিলি সমতুল্যক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে আৰু ই এই খনিজ পদাৰ্থৰ মাত্ৰা মূল্যায়ন কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা একক পৰিমাপ। পটাছিয়ামৰ মাত্ৰা কম হ’লে ৩.৬mEq/L তকৈ কম বুলি ধৰা হয়।

পটাছিয়াম ইমান গুৰুত্বপূৰ্ণ কিয়?

পটাছিয়ামই এক অতি প্ৰয়োজনীয় খনিজ আৰু ইলেক্ট্ৰ’লাইট। ইলেক্ট্ৰলাইটে কোষলৈ প্ৰয়োজনীয় বৈদ্যুতিক সংকেত কঢ়িয়াই নিবলৈ সহায় কৰে আৰু এইদৰে পেশী আৰু স্নায়ুৰ কাৰ্য্যক্ষমতা, ৰক্তচাপ আৰু জলসিঞ্চন নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰে। ইহঁতে ক্ষতিগ্ৰস্ত কলা পুনৰ নিৰ্মাণ কৰাত সহায় কৰে আৰু পটাছিয়াম হৃদযন্ত্ৰই সমগ্ৰ শৰীৰত তেজ স্পন্দন আৰু পাম্প কৰাৰ ক্ষমতাতো জড়িত হোৱাৰ লগতে ৰক্তচাপ নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰে আৰু আপোনাৰ স্নায়ু আৰু পেশীবোৰে সঠিকভাৱে কাম কৰাৰ বাবে দায়বদ্ধ হয়।

অৰেগন ষ্টেট ইউনিভাৰ্চিটিৰ সূত্ৰ অনুসৰি, “আধুনিক খাদ্যত পটাছিয়ামৰ আপেক্ষিক অভাৱে কিছুমান ক্লিনিকেল ৰোগ” যেনে অষ্টিঅ’পৰ’ছিছ, ষ্ট্ৰোক, আৰু বৃক্কৰ পাথৰৰ ৰোগবিজ্ঞানত ভূমিকা ল’ব পাৰে বিজ্ঞাপন

পটাছিয়ামৰ অভাৱৰ লক্ষণসমূহ সাধাৰণতে তেজৰ পৰীক্ষাৰ জৰিয়তে আৱিষ্কাৰ কৰা হয় যিবোৰ আন কাৰণত কৰা হয় যেনে উদাহৰণস্বৰূপে কোনো ৰোগ। যদি আপুনি স্বাস্থ্য ভাল, তেন্তে সাধাৰণতে আপুনি হাইপ’কেলেমিয়াৰ লক্ষণ অনুভৱ নকৰে, আৰু পটাছিয়ামৰ মাত্ৰা কম হ’লে মানুহৰ ব্যক্তিগত লক্ষণ দেখা দিয়াটো বিৰল।

পটাছিয়ামৰ অভাৱৰ লক্ষণ

এই অনুসৰি ইউ এছ নেচনেল লাইব্ৰেৰী অৱ মেডিচিন আৰু মেডলাইনপ্লাছ ৰ উৎসৰ পৰা পোৱা তথ্য অনুসৰি পটাছিয়ামৰ সৰু হ্ৰাসে সাধাৰণতে লক্ষণৰ সৃষ্টি নকৰে বা ই সূক্ষ্ম হ'ব পাৰে, যেনে:

• উচ্চাদখল কৰা অনুভৱ হৃদয়ৰ বাহিৰতছন্দ;
• পেশীৰ দুৰ্বলতা বা স্পাম;
• ভাগৰুৱা;
• টিংটিং বা অজ্ঞানতা;
• পেশীৰ ক্ষতি।

ক পটাছিয়ামৰ মাত্ৰা বৃহৎ পৰিমাণে হ্ৰাস পালে বিশেষকৈ ইতিমধ্যে হৃদৰোগত আক্ৰান্ত লোকৰ হৃদযন্ত্ৰৰ ছন্দ অস্বাভাৱিক হ’ব পাৰে আৰু আনকি হৃদযন্ত্ৰ বন্ধ হৈ যাব পাৰে।

পটাছিয়ামৰ অভাৱৰ কাৰণ

এটা হাইপ’কেলেমিয়া বা পটাছিয়ামৰ অভাৱ চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি হোৱা ৰোগীৰ ২১% আৰু বহিঃৰোগীৰ প্ৰায় ২%ৰ পৰা ৩% ৰোগীৰ ক্ষেত্ৰত দেখা দিয়ে।

প্ৰস্ৰাৱৰ ঔষধৰ ব্যৱহাৰ আৰু গেষ্ট্ৰাইটিছৰ ক্ষতি যেনে দীৰ্ঘদিনীয়া ৰেচক ঔষধৰ অপব্যৱহাৰ হাইপ’কেলেমিয়াৰ সাধাৰণ কাৰণ। ৰোগ আৰু অন্যান্য ঔষধেও পটাছিয়ামৰ মাত্ৰা হ্ৰাস কৰিব পাৰে, যেনে:

1. অন্ত্ৰ আৰু পেটৰ জৰিয়তে ক্ষতি

• এনেমা বা ৰেচক ঔষধৰ অত্যধিক ব্যৱহাৰ;
• ইলিঅ'ষ্ট'মি অপাৰেচনৰ পিছত;
• ডায়েৰিয়া;
• বমি হোৱা।

2. খাদ্য গ্ৰহণ বা পুষ্টিহীনতা হ্ৰাস

• ভোকহীনতা;
• বুলিমিয়া;
• বেৰিয়াট্ৰিক অস্ত্ৰোপচাৰ;
• মদ্যপান।

কিছুমান বৃক্কৰ বিকাৰ, যেনে বৃক্কৰ নলীকা এচিড’ছিছ, দীৰ্ঘদিনীয়া বৃক্ক বিকলতা আৰু তীব্ৰ বিকলতা। <১><০><১০>৪. লিউকেমিয়া

৫. মেগনেছিয়ামৰ অভাৱ

৬. কুছিং ৰোগ, লগতে অন্যান্য এড্ৰিনেল ৰোগ।

7. ঔষধৰ প্ৰভাৱ

• ঔষধহাঁপানী বা এম্ফিচিমাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয় (বিটা-এড্ৰিনাৰ্জিক এগ'নিষ্ট ঔষধ যেনে ষ্টেৰইড, ব্ৰংকোডিলেটৰ বা থিওফিলিন);
• এমিনোগ্লাইকোচাইড (এন্টিবায়টিকৰ প্ৰকাৰ)।

8. পটাছিয়ামৰ পৰিৱৰ্তন

কোষৰ ভিতৰলৈ আৰু বাহিৰলৈ যোৱাৰ ফলত তেজত জুখি পোৱা পটাছিয়ামৰ ঘনত্ব হ্ৰাস পাব পাৰে আৰু ইনচুলিনৰ ব্যৱহাৰ আৰু কিছুমান বিপাকীয় অৱস্থা যেনে এলকেল’ছিছৰ বাবে এনে হ’ব পাৰে।

অধিক পটাছিয়াম কেনেকৈ পাব পাৰি তাৰ টিপছ

হাৰ্ভাৰ্ড মেডিকেল ইউনিভাৰ্চিটিৰ হাৰ্ভাৰ্ড হেল্থ পাব্লিছিং আলোচনীখনৰ এটা প্ৰকাশনৰ মতে, আপুনি পটাছিয়াম পাব পাৰে বিভিন্ন ফল-মূল আৰু শাক-পাচলিৰ জৰিয়তে যিয়ে কম কাৰ্বহাইড্ৰেট (চেনি) প্ৰদান কৰে, উদাহৰণস্বৰূপে কল (এই খনিজ পদাৰ্থৰ সমৃদ্ধ উৎস হোৱাৰ বাবে বিখ্যাত) আৰু কমলাৰ ৰসতকৈ। কিছুমান উদাহৰণ হ’ল টমেটো, শতমূল আৰু কচুৰ দৰে সেউজীয়া পাতৰ শাক।

পটাছিয়ামৰ পৰিমাণ বেছি থকা ফল যেনে কল, এপ্ৰিকোট আৰু বগৰীতো কাৰ্বহাইড্ৰেট থাকে, অৱশ্যে আন কিছুমান আছে যিয়ে পটাছিয়াম প্ৰদান কৰে আৰু কম কাৰ্বহাইড্ৰেট থাকে, যেনে ষ্ট্ৰবেৰী আৰু অমৃত।

দুগ্ধজাত সামগ্ৰীও পটাছিয়ামৰ এক উত্তম উৎস। উদাহৰণস্বৰূপে মিঠা নকৰা দৈত মধ্যমীয়া পৰিমাণৰ কাৰ্বহাইড্ৰেট পোৱা যায় আৰু গ্ৰীক দৈ জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে কাৰণ ইয়াত কাৰ্বহাইড্ৰেট কম যদিও গ্ৰীক দৈতকৈ পটাছিয়াম কম থাকে।

কিছুমান নিমখৰ বিকল্পত নিমখৰ ক্লৰাইড থাকে।ছডিয়াম ক্লৰাইডৰ পৰিৱৰ্তে পটাছিয়াম। ১ৰ ​​পৰা ৬ চামুচ খালে কল বা কেন্টালুপৰ দৰে পটাছিয়াম থাকে, আৰু ইয়াৰ ফলত কাৰ্ববিহীন পটাছিয়াম সলনি কৰাত সহায়ক হ’ব পাৰে। মাত্ৰ সাৱধান হওক যে ইয়াক অতিমাত্ৰা নকৰিব আৰু আপোনাৰ পটাছিয়ামৰ মাত্ৰা অত্যধিক বৃদ্ধি কৰক, কিয়নো সেয়াও বিপজ্জনক হ’ব পাৰে।

বৃক্কৰ সমস্যা থকা বা কিছুমান বিশেষ ঔষধ গ্ৰহণ কৰা লোকে পটাছিয়াম নিমখৰ বিকল্প ব্যৱহাৰ নকৰিব লাগে, গতিকে পটাছিয়ামৰ মাত্ৰা বৃদ্ধি কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰাৰ আগতে চিকিৎসকৰ সৈতে কথা পাতক।

পটাছিয়াম সমৃদ্ধ কিছুমান খাদ্য হ’ল:<১><৬><৭>বীট;

পটাছিয়ামৰ মাত্ৰা জুখিবলৈ কৰা পৰীক্ষা

পটাছিয়ামৰ মাত্ৰা জুখিবলৈ এটা পৰীক্ষা হ’ব পাৰে বৃক্কৰ ৰোগ নিৰ্ণয় বা নিৰীক্ষণ কৰাত সহায় কৰিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়া হৈছে, যিটো পটাছিয়ামৰ মাত্ৰা অধিক হোৱাৰ আটাইতকৈ সাধাৰণ কাৰণ। হৃদযন্ত্ৰৰ লগত জড়িত সমস্যা, যেনে উচ্চ ৰক্তচাপ (উচ্চ ৰক্তচাপ) থকা লোকেও এই পৰীক্ষাটো কৰিব পাৰে।

পটাছিয়ামৰ অভাৱ আৰু উচ্চ মাত্ৰা দুয়োটা গুৰুতৰ অৱস্থা যিবোৰ মাৰাত্মক হ’ব পাৰে আৰু ইয়াৰ চিকিৎসা কৰা উচিত।

যদি আপুনি ডায়েবেটিছ ৰোগত আক্ৰান্ত আৰু আপোনাৰ চিকিৎসকে ভাবে যে আপোনাৰ ডায়েবেটিক কেট’এচিড’ছিছ হ’ব পাৰে, যিটো জটিলতা আপোনাৰ...শৰীৰত পটাছিয়ামৰ অভাৱ হৈছে নেকি চাবলৈ পৰীক্ষা কৰিব লাগিব।

পটাছিয়ামৰ অভাৱৰ চিকিৎসা

হাইপ'কেলেমিয়াৰ চিকিৎসাত সাধাৰণতে ক্ষতি নিয়ন্ত্ৰণ, প্ৰতিস্থাপন, আৰু ক্ষতি প্ৰতিৰোধৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়।

প্ৰথম পদক্ষেপটো হ'ল বিচাৰি উলিওৱা হাইপ'কেলেমিয়াৰ কাৰণ কি আৰু নিশ্চিত হওক যে ই ইতিমধ্যে সমাধান হৈছে, অৰ্থাৎ চিকিৎসকে ব্যক্তিজনে কি ঔষধ খাইছে চাব, তেওঁলোকৰ তাৎক্ষণিক চিকিৎসাৰ ইতিহাসৰ ধাৰণা ল'ব আৰু ইয়াক কিহৰ পৰা বাধা দিছে সেইটো নিৰ্ণয় কৰিব।

তাৰ পিছত চিকিৎসকে এই ক্ষতি বন্ধ কৰাৰ বাবে পদক্ষেপ ল'ব লাগিব, আৰু ইয়াক উদাহৰণস্বৰূপে ৰোগীৰ ডায়েবেটিছ নিয়ন্ত্ৰণ কৰি বা প্ৰস্ৰাৱৰ ঔষধ সলনি কৰি কৰিব পাৰি।

দ্বিতীয় পদক্ষেপটো হ'ল পটাছিয়াম পুনৰ ভৰাই তোলা . মৃদু হাইপ’কেলেমিয়াৰ ক্ষেত্ৰত হেৰাই যোৱা পটাছিয়ামৰ ঠাইত মৌখিক পৰিপূৰক প্ৰায়ে যথেষ্ট হয় আৰু ২.৫,Eq/L তকৈ কম মাত্ৰাৰ ক্ষেত্ৰত সাধাৰণতে শিৰাত পটাছিয়ামৰ দ্বাৰা চিকিৎসা কৰা হয়, যিটো ঔষধৰ দুটাৰ পৰা ছয় মাত্ৰালৈকে হ’ব পাৰে। শিৰাত পটাছিয়াম লোৱাটো যথেষ্ট কষ্টদায়ক হ’ব পাৰে, গতিকে আপোনাৰ চিকিৎসকে স্থানীয় এনাস্থেটিকও দিব পাৰে।

চিৰাম পটাছিয়াম নিয়মিতভাৱে পৰীক্ষা কৰিব লাগে, মেগনেছিয়ামৰ উপৰিও, যিটো ভাৰসাম্যহীন হ’ব পাৰে।

শেষত, আপুনি ভৱিষ্যতে লোকচান ৰোধ কৰাৰ ব্যৱস্থা ল’ব লাগিব, যাৰ অৰ্থ হ’ব পাৰে খাদ্য শিক্ষাবা ক্ষতিৰ পুনৰাবৃত্তি নহয় নিশ্চিত কৰিবলৈ ঔষধ।

অতিৰিক্ত উৎস আৰু উল্লেখ:

• //www.aafp.org/afp/2015/0915/p487.html
• //www.mayoclinic.org/symptoms/low-potassium/basics/causes/sym-20050632
• //www.nhs.uk/conditions/potassium-test/

আপুনি কেতিয়াবা পটাছিয়ামৰ অভাৱত আক্ৰান্ত হৈছেনে? চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ কেনেকুৱা আছিল? তলত মন্তব্য কৰক!