Glucose-intolerantie is een vorm van intolerantie die ook dysglykemie kan worden genoemd. Deze aandoening treft mensen die het risico lopen diabetes te ontwikkelen en ook mensen die al aan deze ziekte lijden. Bovendien hebben mensen die glucose-intolerant zijn ook een hoger risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten.

Uit deze voorlopige gegevens kunnen we al concluderen dat glucose-intolerantie ernstige problemen kan veroorzaken als de intolerantie niet goed wordt behandeld.

Om u te helpen begrijpen wat glucose-intolerantie is en hoe u deze aandoening kunt diagnosticeren en behandelen, brengen wij de meest voorkomende symptomen, beschikbare behandelingen en tips over dieetveranderingen om beter met het probleem te leven en uw gezondheid te behouden.

Glucose-intolerantie

Glucose-intolerantie is een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar metabolische aandoeningen die de bloedglucosespiegel kunnen veranderen, waardoor de glucose hoog blijft - een aandoening die hyperglykemie wordt genoemd.

Enkele gezondheidsaandoeningen die glucose-intolerantie omvatten zijn verminderde nuchtere glucose, verminderde glucosetolerantie of glucose-intolerantie, pre-diabetes en diabetes type 2.

Glucose is een eenvoudige suiker die de belangrijkste energiebron is voor ons lichaam. Glucose is dus een snelle energiebron en bij gebrek daaraan moet het lichaam zijn toevlucht nemen tot de energievoorraad die is opgeslagen in de vorm van vet of als spiermassa.

Hoewel het interessant is voor gewichtsverlies, is het niet altijd de meest haalbare. Op momenten dat we veel energie nodig hebben, is glucose ongetwijfeld de snelste energiebron. Bovendien kan de beperking van koolhydraten die glucose aan het lichaam leveren, leiden tot de ophoping van zure ketonen in het lichaam als gevolg van de afbraak van vet, wat verschillende symptomen kan veroorzakenonaangenaam, inclusief ernstige complicaties zoals flauwvallen en coma.

Bij gezonde mensen wordt het bloedglucosegehalte gereguleerd door de hormonen insuline en glucagon. Tijdens het nachtelijk vasten bijvoorbeeld wordt glucose door de lever geproduceerd via stofwisselingsprocessen die glycogenolyse en gluconeogenese worden genoemd. Zodra we gevoed worden, wordt deze productie door de lever onderdrukt door een verhoging van de insulineconcentratie en een verlaging vanglucagon concentratie.

Sommige mensen hebben echter geen normaal functionerende bètacellen in de lever, waardoor de insulinesecretie niet in staat is de glucosespiegel gereguleerd te houden, wat leidt tot glucose-intolerantie. Met andere woorden, de bètacellen slagen er niet in veranderingen in de bloedglucosespiegel te detecteren en daarop te reageren.

Volgens een publicatie uit 2018 van het tijdschrift StatPearls De oorzaak van glucose-intolerantie is nog steeds niet bekend, maar specialisten zijn het erover eens dat er een verband bestaat tussen genetische factoren die, in combinatie met een sedentaire levensstijl en slechte eetgewoonten, de werking van insuline, de belangrijkste factor voor de regulering van het glucosemetabolisme in het lichaam, kunnen schaden.

Symptomen

De meest voorkomende symptomen van glucose-intolerantie kunnen 1 of meer van de onderstaande symptomen omvatten:

• Slaperigheid;
• Extreme vermoeidheid;
• Droge mond;
• Vermoeidheid;
• Hoofdpijn;
• Wazig zicht;
• Spierkramp;
• Prikkelbaarheid;
• Gewichtsverlies of gewichtstoename;
• Frequent urineren;
• Overmatige honger;
• Tintelingen in ledematen zoals arm en been;
• Verlies van spiermassa;
• Overmatige dorst.

Test

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) wordt glucose-intolerantie gedefinieerd door:

• Een nuchtere bloedglucosespiegel van meer dan 6,0 millimol per liter;
• Bloedglucosegehalte hoger dan 7,8 millimol per liter na inname van 75 gram glucose.

Er is meer dan één test die kan worden gebruikt om vast te stellen of een patiënt glucose-intolerantie heeft. De onderstaande tests helpen afwijkingen in het glucosemetabolisme op te sporen voordat het een ernstiger gezondheidsprobleem wordt.

- Nuchtere bloedglucose of glucose

Bij deze test wordt een bloedmonster van de patiënt afgenomen na een 8 uur durend vasten.

Wanneer de waargenomen waarden tussen 100 en 125 milligram per deciliter bloed liggen, heeft de persoon een verminderde nuchtere glykemie, terwijl de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) van mening is dat het bereik tussen 110 en 125 milligram per deciliter ligt, wat overeenkomt met 6,1 respectievelijk 6,9 millimol per liter.

Voor de diagnose diabetes moet de bloedglucosewaarde 126 milligram per deciliter of meer bedragen.

- Orale 2-uurs glucosetolerantietest

Het bloedglucosegehalte wordt gemeten vóór en 2 uur na inname van 75 gram glucose. Glucose-intolerantie wordt vastgesteld wanneer het 2-uur monster een glucosegehalte laat zien tussen 140 en 199 milligram per deciliter (gelijk aan 7,8 tot 11,0 millimol per liter). Diabetes daarentegen kan worden vastgesteld wanneer de gevonden waarde gelijk aan of groter is dan 200 milligram per deciliter.

De resultaten zijn nauwkeuriger als de patiënt gedurende 3 tot 5 dagen voor de test een dieet volgt met ten minste 150 gram koolhydraten per dag. Bovendien is het belangrijk geen medicijnen te gebruiken die de glucosetolerantie kunnen beïnvloeden, zoals bijvoorbeeld diuretica en steroïden.

- Hemoglobine A1c

Deze test meet een gemiddelde bloedglucosespiegel over de laatste 2 tot 3 maanden. Mensen met een test tussen 5,7% en 6,4% (wat overeenkomt met 39 en 47 millimol per mol bloed) lopen een groter risico om diabetes te ontwikkelen. Om diabetes te kunnen vaststellen, moet de patiënt een waarde hebben die gelijk is aan of hoger is dan 6,5% of 48 millimol per mol.

Behandeling

Glucose-intolerantie verhoogt het risico dat iemand diabetes en andere gezondheidscomplicaties ontwikkelt, dus de behandeling bestaat ook uit preventieve maatregelen om dit te voorkomen.

De belangrijkste factoren die worden genoemd wanneer wordt gesproken over preventie of zelfs behandeling van diabetes, zijn veranderingen in dieet en lichaamsbeweging.

Dit soort verandering van levensstijl verbetert de insulinegevoeligheid en komt ook de bètacelfunctie ten goede, die essentieel is voor de beheersing van de glucose-intolerantie. Verschillende studies tonen aan dat deze preventieve maatregelen de ontwikkeling van diabetes type 2 daadwerkelijk voorkomen.

- Lichamelijke activiteit

Lichaamsbeweging moet bestaan uit activiteiten van matige intensiteit, zoals stevig wandelen of joggen, gedurende ten minste 150 minuten per week. De aanbevolen minimumfrequentie is 3 keer per week.

- Dieet

Wat de voeding betreft, is het zeer belangrijk de calorie-inname te verminderen, vooral voor personen die een hoog risico lopen om diabetes type 2 te ontwikkelen.

Vet kan en moet worden gegeten, maar het is noodzakelijk om te kiezen voor gezondere soorten vet, zoals enkelvoudig onverzadigde vetten, en de consumptie van grote hoeveelheden verzadigd vet te vermijden. Het is ook belangrijk om fruit, noten, groenten, hele voedingsmiddelen en vezels te eten. Het is echter belangrijk om de inname van fruit te matigen, aangezien zelfs natuurlijke suiker de stofwisseling kan beïnvloeden.van glucose.

Te vermijden voedingsmiddelen zijn onder meer suikerhoudende dranken, suiker, zout en rood vlees, die in verband worden gebracht met een verhoogd risico op het ontwikkelen van diabetes type 2. Het vermijden van alcohol en tabak kan ook nodig zijn en voorkomt andere gezondheidsproblemen.

- Remedies

Wanneer diabetes wordt vastgesteld, kan het nodig zijn om door een arts voorgeschreven antidiabetische medicatie te gebruiken in combinatie met een gezondere levensstijl. De meest gebruikelijke medicatie die door artsen wordt voorgeschreven is metformine, maar er zijn verschillende andere klassen van medicatie die afhankelijk van het geval kunnen worden gebruikt.

Andere tips om de bloedsuikerspiegel op peil te houden

Hoewel glucose-intolerantie een aandoening is die het risico op diabetes in de toekomst verhoogt, kunnen relatief eenvoudige veranderingen in voeding en levensstijl helpen om gezondheidscomplicaties te voorkomen.

- Stress beheersen

Mensen met veel stress produceren meer cortisol dan normaal. Hoge cortisolniveaus verhogen de insulineproductie en bevorderen insulineresistentie. Bovendien eten veel mensen meer als ze gestrest zijn en kiezen ze vaak voor koolhydraatrijk voedsel dat de glucosestofwisseling nog slechter kan maken.

Het is dus belangrijk om stress te verlichten als het zich voordoet, om te voorkomen dat het de bloedsuikerspiegel beïnvloedt. Het beoefenen van fysieke activiteiten zoals yoga en Pilates helpt om de dagelijkse stress te verminderen. Daarnaast helpen praktijken zoals meditatie en zelfs diepe ademhaling om stress onder controle te krijgen.

- Slaap lekker.

Slaap is essentieel voor het lichaam om uit te rusten en om de hersenfunctie te reguleren. Tijdens de slaap verbrandt het lichaam meer calorieën en vermindert het cortisolgehalte, dat het glucosemetabolisme negatief kan beïnvloeden als het hoog is.

Zorg er dus voor dat je elke nacht lang genoeg slaapt. Idealiter krijg je elke dag 7 tot 8 uur slaap om alles goed te laten werken.

- Zorg voor gezondheid in het algemeen

Laat u regelmatig controleren om uw gezondheid te controleren, zelfs als u denkt dat alles in orde is. Sommige gezondheidstoestanden kunnen stil zijn en het is belangrijk om routinecontroles te ondergaan om problemen in een vroeg stadium op te sporen wanneer ze gemakkelijker te behandelen zijn.

Het is veel gemakkelijker om een glucose-intolerantie te behandelen en onder controle te houden dan bijvoorbeeld diabetes. Negeer geen signalen van uw lichaam die niets ernstigs lijken te zijn en laat u elk jaar controleren.

Bronnen en aanvullende referenties:

• //www.nhs.uk/conditions/food-intolerance/
• //www.mayoclinic.org/tests-procedures/glucose-tolerance-test/about/pac-20394296
• //www.diabetes.co.uk/glucose-intolerance.html
• //www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK499910/

Hebt u de diagnose glucose-intolerantie gekregen? Hebt u ooit van deze gezondheidstoestand gehoord? Welke behandeling heeft uw arts u gegeven? Reageer hieronder!