عدم تحمل گلوکز نوعی عدم تحمل است که می توان آن را دیسگلیسمی نیز نامید. این عارضه بر افرادی که در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند و همچنین افرادی که قبلاً از این بیماری رنج می برند، تأثیر می گذارد. علاوه بر این، افرادی که دچار عدم تحمل گلوکز هستند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های قلبی عروقی هستند.

این داده های اولیه به ما اجازه می دهد تا نتیجه بگیریم که عدم تحمل گلوکز می تواند مشکلات جدی ایجاد کند، اگر عدم تحمل به درستی درمان نشود.

برای اینکه متوجه شوید عدم تحمل گلوکز چیست و چگونه این عارضه را تشخیص داده و درمان کنید، رایج‌ترین علائم، درمان‌های موجود و نکاتی را برای تغییر رژیم غذایی برای زندگی بهتر با مشکل و حفظ سلامتی به شما ارائه می‌کنیم. سلامتی شما.

عدم تحمل گلوکز

عدم تحمل گلوکز اصطلاحی است که برای اشاره به شرایط متابولیکی که می تواند سطح گلوکز خون را تغییر دهد و باعث بالا رفتن گلوکز شود - وضعیتی به نام هایپرگلیسمی - استفاده می شود.

برخی از شرایط بهداشتی که شامل عدم تحمل گلوکز می شوند عبارتند از: اختلال در گلوکز ناشتا، اختلال در تحمل گلوکز یا عدم تحمل گلوکز، پیش دیابت و دیابت نوع 2.

گلوکز یک قند ساده است که منبع اصلی انرژی برای ماست. بدن بنابراین، گلوکز منبع سریع انرژی است و در غیاب آن، بدن باید به ذخایر متوسل شود.انرژی ذخیره شده به شکل چربی یا توده عضلانی.

علیرغم اینکه برای کاهش وزن جالب است، همیشه قابل دوام ترین نیست. در مواقعی که به سطوح بالایی از انرژی نیاز داریم، بدون شک گلوکز سریعترین منبع انرژی است. علاوه بر این، محدود کردن کربوهیدرات‌هایی که گلوکز را به بدن می‌رسانند، می‌تواند باعث ایجاد کتون‌های اسیدی در بدن از تجزیه چربی شود که می‌تواند باعث بروز علائم ناخوشایند مختلفی از جمله عوارض جدی مانند غش و کما شود.

در افراد سالم، سطح گلوکز خون توسط هورمون های انسولین و گلوکاگون تنظیم می شود. به عنوان مثال، در روزه داری یک شبه، گلوکز توسط کبد از طریق فرآیندهای متابولیکی به نام گلیکوژنولیز و گلوکونئوژنز تولید می شود. از لحظه ای که ما تغذیه می شویم، این تولید توسط کبد به دلیل افزایش غلظت انسولین و کاهش غلظت گلوکاگون سرکوب می شود.

با این حال، برخی از افراد عملکرد طبیعی سلول های بتا در کبد را ندارند، که باعث می شود ترشح انسولین قادر به حفظ سطح گلوکز تنظیم شده نباشد و باعث عدم تحمل گلوکز می شود. به این معنا که سلول های بتا قادر به تشخیص و پاسخ به تغییرات در سطح گلوکز خون نیستند.

طبق انتشار 2018 مجله StatPearls ، علتعدم تحمل گلوکز هنوز مشخص نیست. اما کارشناسان توافق دارند که بین عوامل ژنتیکی رابطه ای وجود دارد که وقتی با سبک زندگی کم تحرک و عادات غذایی نامناسب ترکیب شود، می تواند عملکرد انسولین را که در درجه اول مسئول تنظیم متابولیسم گلوکز در بدن است، مختل کند.

علائم

شایع ترین علائم عدم تحمل گلوکز ممکن است شامل 1 یا بیشتر از علائم ذکر شده در زیر باشد:

• خواب آلودگی؛
• خستگی شدید؛
• خشکی دهان؛
• خستگی؛
• سردرد؛
• تاری دید؛
• کرامپ عضلانی؛
• تحریک پذیری؛
• کاهش یا افزایش وزن؛
• ادرار مکرر؛
• گرسنگی بیش از حد؛
• سوزن سوزن شدن در اندام ها مانند بازوها و پاها؛
• از دست دادن توده عضلانی ;
• تشنگی بیش از حد.

آزمایش

طبق سازمان بهداشت جهانی (WHO)، عدم تحمل گلوکز با موارد زیر تعریف می شود:

• سطح گلوکز خون ناشتا بیش از 6.0 میلی مول در لیتر؛
• سطح گلوکز خون بیشتر از 7.8 میلی مول در لیتر پس از مصرف 75 گرم گلوکز.

بیش از یک آزمایش وجود دارد که می تواند برای بررسی اینکه آیا بیمار عدم تحمل گلوکز دارد یا خیر استفاده شود. آزمایش‌های زیر به شناسایی ناهنجاری‌ها در متابولیسم گلوکز کمک می‌کند قبل از اینکه به یک مشکل جدی‌تر برای سلامتی تبدیل شود.

– گلوکز یا گلوکز ناشتا

این آزمایش انجام می‌شود.گرفتن نمونه خون از بیمار با ناشتا بودن 8 ساعته.

وقتی مقادیر مشاهده شده بین 100 تا 125 میلی گرم در دسی لیتر خون باشد، گلوکز ناشتا در فرد دچار اختلال شده است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) فاصله بین 110 تا 125 میلی گرم در دسی لیتر را در نظر می گیرد که به ترتیب معادل 1/6 و 9/6 میلی مول در لیتر است.

برای اینکه فردی دیابت تشخیص داده شود، مقدار گلوکز خون باید برابر یا بیشتر از 126 میلی گرم در دسی لیتر باشد.

– تست تحمل گلوکز خوراکی 2 ساعته

سطح گلوکز خون قبل و 2 ساعت بعد از مصرف 75 گرم گلوکز اندازه گیری می شود. عدم تحمل گلوکز زمانی مشخص می شود که نمونه 2 ساعته سطح گلوکز را بین 140 تا 199 میلی گرم در دسی لیتر (معادل 7.8 تا 11.0 میلی مول در لیتر) نشان دهد. دیابت را می توان در صورتی تشخیص داد که مقدار تایید شده برابر یا بیشتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر باشد.

نتایج دقیق تر زمانی مشاهده می شود که بیمار رژیمی با حداقل 150 گرم کربوهیدرات در روز برای 3 بار مصرف کند. تا 5 روز قبل از آزمایش علاوه بر این، مهم است که از داروهایی که ممکن است بر تحمل گلوکز تأثیر بگذارند، مانند دیورتیک ها و استروئیدها استفاده نکنید.

- هموگلوبین گلیکوزیله

این آزمایش میانگین گلوکز خون در2 تا 3 ماه طول بکشد افرادی که مقادیر بین 5.7٪ و 6.4٪ (معادل 39 و 47 میلی مول در مول خون) دارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت تشخیص داده می شوند. برای تشخیص دیابت، بیمار باید مقداری برابر یا بیشتر از 6.5٪ یا 48 میلی مول در هر مول داشته باشد.

درمان

عدم تحمل گلوکز خطر ابتلا به دیابت و سایر موارد را افزایش می دهد. عوارض سلامتی بنابراین، درمان همچنین شامل اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از این اتفاق می شود.

عوامل اصلی که در مورد پیشگیری یا حتی درمان دیابت ذکر می شود، شامل تغییر در رژیم غذایی و ورزش بدنی است.

این نوع تغییر سبک زندگی حساسیت به انسولین را بهبود می‌بخشد و همچنین به عملکرد سلول‌های بتا که برای مدیریت عدم تحمل گلوکز ضروری هستند، کمک می‌کند. مطالعات متعدد نشان می دهد که این اقدامات پیشگیرانه در واقع از ابتلا به دیابت نوع 2 جلوگیری می کند.

– فعالیت بدنی

ورزش بدنی باید شامل فعالیت های با شدت متوسط ​​مانند پیاده روی سریع یا دویدن سبک به مدت حداقل 150 دقیقه در هفته. حداقل دفعات توصیه شده 3 بار در هفته است.

– رژیم غذایی

در مورد رژیم غذایی، کاهش کالری دریافتی بسیار مهم است، به ویژه برای افرادی که دارای کالری بالا هستند. خطر ازدر حال ابتلا به دیابت نوع 2.

چربی را می توان و باید مصرف کرد، اما لازم است که انواع چربی های سالم تری مانند چربی های تک غیراشباع را انتخاب کنید و از مصرف مقادیر زیاد چربی های اشباع شده خودداری کنید. همچنین خوردن میوه ها، آجیل، سبزیجات، غذاهای کامل و فیبر بسیار مهم است. با این حال، تعدیل مصرف میوه مهم است، زیرا حتی قند طبیعی نیز می‌تواند بر متابولیسم گلوکز تأثیر بگذارد.

غذاهایی که باید از آنها پرهیز کرد شامل نوشیدنی‌های شیرین، شکر، نمک و گوشت قرمز است که با افزایش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط هستند. ابتلا به دیابت نوع 2. پرهیز از الکل و تنباکو نیز ممکن است ضروری باشد و از سایر مشکلات سلامتی جلوگیری کند.

– راه حل ها

در مواردی که دیابت تشخیص داده می شود، ممکن است لازم باشد از داروهای ضد دیابت تجویز شده توسط پزشک همراه با سبک زندگی سالم تر استفاده کنید. رایج ترین دارویی که پزشکان نشان می دهند متفورمین است، اما چندین دسته دارویی دیگر نیز وجود دارد که بسته به مورد می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

نکات دیگر برای حفظ سطح گلوکز خون کافی

هنوز اگرچه عدم تحمل گلوکز شرایطی است که خطر ابتلا به دیابت را در آینده افزایش می دهد، تغییرات نسبتا ساده در رژیم غذایی و سبک زندگی می تواند به پیشگیری از عوارض سلامتی کمک کند.

– مدیریت استرس

افراد در سطوح بالایی ازاسترس بیش از حد معمول کورتیزول تولید می کند. سطوح بالای کورتیزول باعث افزایش تولید انسولین و افزایش مقاومت به انسولین می شود. علاوه بر این، بسیاری از مردم در هنگام استرس بیشتر غذا می خورند و اغلب غذاهای غنی از کربوهیدرات را انتخاب می کنند که می تواند متابولیسم گلوکز آنها را بیشتر بدتر کند. سطوح گلوکز انجام فعالیت بدنی با یوگا و پیلاتس به کاهش استرس روزانه کمک می کند. علاوه بر این، تمریناتی مانند مدیتیشن و حتی تنفس عمیق به کنترل استرس کمک می کند.

– خوب بخوابید

خواب برای استراحت بدن و تنظیم عملکرد مغز ضروری است. . در طول خواب است که بدن کالری بیشتری می سوزاند و بدن سطوح کورتیزول را کاهش می دهد که می تواند بر متابولیسم گلوکز در زمانی که بالا باشد تأثیر منفی بگذارد.

به این ترتیب، حتماً هر شب به اندازه کافی طولانی بخوابید. ایده آل این است که روزانه بین 7 تا 8 ساعت بخوابید تا همه چیز به خوبی کار کند.

– به طور کلی از سلامت خود مراقبت کنید

معاینه های معمول را برای نظارت انجام دهید. سلامتی شما، حتی زمانی که فکر می کنید همه چیز خوب است. برخی از بیماری‌ها می‌توانند بی‌صدا باشند و انجام معاینات روتین برای شناسایی زودهنگام مشکلات، زمانی که درمان آسان‌تر است، مهم است.

این خیلی بیشتر است.درمان و کنترل عدم تحمل گلوکز آسان تر از مراقبت از دیابت است. علائمی را در بدن خود که به نظر جدی نمی‌آیند نادیده نگیرید و سالیانه خود را آزمایش کنید.

منابع و مراجع اضافی:

• //www.nhs.uk /conditions/food- intolerance/
• //www.mayoclinic.org/tests-procedures/glucose-tolerance-test/about/pac-20394296
• //www.diabetes.co. uk/glucose-intolerance .html
• //www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK499910/

آیا به عدم تحمل گلوکز مبتلا شده اید؟ آیا تا به حال در مورد این وضعیت سلامتی شنیده اید؟ چه نوع درمانی توسط دکتر انجام شد؟ در زیر نظر دهید!